گرچه از هر دو جهان هیچ نشد حاصل ما

غم نباشد ، چو بود مهر تو اندر دل ما

زندگی کردیم اما باختیم ، کاخ خود را روی آبی ساختیم

لمس باید کرد این اندوه را ، با کمر باید کشید این کوه را

زندگی را با همین غم ها خوشست...

با همین بیش و همین کم ها خوش است...

باختیمو هیچ شاکی نیستیم

بر زمین خوردیمو خاکی نیستیم

” يـــــاد تـــــو ”
حــــــس قشنـــــــگی ست
كــــه در ”” دل ”” دارم
چــه تــو بــاشــی ؛ چــه نبــاشـی
نــــگهش مــــی دارم ...!

لنگر عشق زدم بر دل طوفانی تو

تکیه گاهم شده است ساحل بارانی تو

در گلستان وجودم گل زیبای منی

نازنینم چه بگویم که تو در قلب منی

زمانی فراموشت میکنم که بالای سنگ قبرم

با افسوس بگویی کاش زنده بودی